- FEB 28, 2014
- HARAKAHDAILY
KUALA LUMPUR: Amalan waktu ini yang mana Perdana Menteri turut berperanan sebagai Menteri Kewangan mestilah dihentikan segera, kata Liew Chin Tong.
Jika tidak, kata Ahli Parlimen Kluang itu, Malaysia akan terjejas di bawah seorang Menteri Kewangan ‘sambilan’.
Menurutnya, ekonomi Malaysia bakal berdepan dengan pelbagai cabaran dan memerlukan seorang Menteri Kewangan sepenuh masa yang cekap untuk memandunya jauh daripada kemelut.
“Amalan Perdana Menteri beperanan sebagai Menteri Kewangan adalah trend yang tidak sihat untuk ekonomi negara,” ujarnya yang Pengarah Pendidikan Politik DAP dalam satu kenyataan, sepertti di bawah.
Amalan waktu ini yang mana Perdana Menteri turut berperanan sebagai Menteri Kewangan mestilah dihentikan segera. Jika tidak, Malaysia akan terjejas di bawah seorang Menteri Kewangan “sambilan”. Ekonomi Malaysia bakal berdepan dengan pelbagai cabaran dan memerlukan seorang Menteri Kewangan sepenuh masa yang cekap untuk memandunya jauh daripada kemelut.
Dalam masa terdekat, ekonomi Malaysia berkemungkinan berdepan dengan cabaran berikut, terutamanya:
1) Potensi kemelesetan ekonomi
Pelbagai pemotongan subsidi (petrol, elektrik dan lain-lain) serta pengenalan kepada Cukai Barangan dan Perkhidmatan (GST) menekan permintaan domestik apabila semakin ramai rakyat biasa merungut tentang kenaikan harga.
Permintaan luar tidak mungkin meningkat begitu banyak disebabkan pasaran pekerjaan yang begitu lemah di Eropah dan Amerika Syarikat (dengan itu tidak mampu untuk menggunakan produk kita). Kesannya, berkemungkinan Malaysia akan menghadapi kemelesetan ekonomi.
2) Kesan penirusan Pelonggaran Kuantitatif
Tiada seorang pun di dari kerajaan membincangkan secara serius kesan penirusan Pelongaran Kuantitatif oleh Rizab Persekutuan AS ke atas Malaysia.
Adalah besar kemungkinan Dolar AS akan terus meningkat berbanding Ringgit dan pada masa yang sama kadar faedah akan naik. Apa yang menanti perniagaan dan ekonomi Malaysia secara lebih luas sekiranya kejadian itu berlaku?
3) Potensi gelembung hartanah
Terdapat tanda-tanda yang pasaran hartanah tidak semestinya mampan. Ketua pegawai eksekutif Kumpulan CIMB Datuk Seri Nazir Razak telah memberi amaran tentang potensi gelembung hartanah ruang pejabat di Kuala Lumpur sementara yang lain bimbang dengan kondominium-kondominium yang pesat dibangunkan di wilayah Iskandar.
Jika terdapat gelembung dan gelembung itu pecah, orang ramai tentu sekali terkesan dan institusi kewangan akan dipenuhi hutang yang tidak dapat dilunaskan.
Keadaan sedemikian adalah kompleks dan memerlukan seorang Menteri Kewangan sepenuh masa untuk memandu keluar dari kemelut.
Adalah melucukan untuk melihat bahawa Timbalan Perdana Menteri Tan Sri Muhyiddin Yassin yang juga Menteri Pelajaran kini mempengerusikan Jawatankuasa Kabinet mengenai Kos Hidup; seolah-olah kos sara hidup bukanlah sebahagian daripada portfolio ekonomi / kewangan.
Terlalu banyak watak di dalam bahagian ekonomi/kewangan kabinet tetapi tidak wujud suara memimpin yang menetapkan agenda jelas bagi keadaan ekonomi negara.
Watak itu termasuklah:
• Tan Sri Muhyiddin Yassin, Pengerusi Jawatankuasa Khas Kabinet Mengenai Kos Sara Hidup;
• Datuk Seri Ahmad Husni Mohamad Hanadzlah, Menteri Kewangan II;
• Datuk Ahmad Maslan, Timbalan Menteri Kewangan dan Tukang Sorak Kerajaan Nombor 1 untuk GST;
• Datuk Seri Idris Jala, Menteri di Jabatan Perdana Menteri dan Ketua Pegawai Eksekutif perunding ulung kerajaan iaitu Unit Pengurusan Prestasi dan Pelaksanaan (Pemandu);
• Datuk Seri Abdul Wahid Omar, Menteri di Jabatan Perdana Menteri yang bertanggungjawab untuk Unit Perancangan Ekonomi (EPU)
• Datuk Seri Mustapa Mohamad, Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Industri
• Datuk Seri Hasan Malek, Menteri Perdagangan Dalam Negeri, Koperasi dan Hal Ehwal Pengguna
Senarai ini hanya menyenaraikan sebahagian saja.
Selain daripada Perbendaharaan (Kementerian Kewangan) dan EPU (di Jabatan Perdana Menteri), Pemandu seolah-olah telah memperoleh status ketua jurucakap Kerajaan terhadap ekonomi sejak 2010.
Malah, Majlis Ekonomi Kebangsaan telah ditubuhkan pada 2008 sebagai kabinet mini-ekonomi yang terdiri daripada Menteri-menteri utama UMNO dan birokrat atasan.
Datuk Seri Chua Soi Lek telah dimasukkan ke dalam Majlis Ekonomi pada November 2010 selepas saya membangkitkan perkara itu.
Terdapat juga Jawatankuasa Dasar Fiskal (FPC) yang baru ditubuhkan membuat keputusan mengenai pengurangan subsidi tanpa perbincangan penuh kabinet. FPC, menurut Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Razak, "memainkan peranan utama dalam mengukuhkan kewangan Kerajaan serta memastikan kemampanan fiskal dan kestabilan makro ekonomi pada jangka panjang."
Begitulah pecah-belahnya tadbir urus ekonomi di Malaysia.
Sejak Tun Daim Zainuddin melepaskan jawatannya dalam portfolio kewangan pada Jun 2001, portfolio Kewangan telah menjadi sebahagian portfolio Perdana Menteri Tun Dr. Mahathir Mohamad, Tun Abdullah Badawi, dan Datuk Seri Najib Razak. Kecuali buat seketika sewaktu Perdana Menteri Abdullah Badawi menyerahkan portfolio kewangan kepada timbalannya Najib pada 17 September 2008.
Amalan Perdana Menteri beperanan sebagai Menteri Kewangan adalah trend yang tidak sihat untuk ekonomi negara. Dan kumpulan tadbir urus ekonomi yang berpecah-belah dan kompleks petunjuk jelas kita mempunyai orang yang salah memegang tampuk Menteri Kewangan.
Masa telah tiba untuk melantik seorang Menteri Kewangan sepenuh masa untuk menerajui dasar ekonomi yang menyeluruh dan wajar. Kepimpinan adalah penting.
Jika tidak, kata Ahli Parlimen Kluang itu, Malaysia akan terjejas di bawah seorang Menteri Kewangan ‘sambilan’.
Menurutnya, ekonomi Malaysia bakal berdepan dengan pelbagai cabaran dan memerlukan seorang Menteri Kewangan sepenuh masa yang cekap untuk memandunya jauh daripada kemelut.
“Amalan Perdana Menteri beperanan sebagai Menteri Kewangan adalah trend yang tidak sihat untuk ekonomi negara,” ujarnya yang Pengarah Pendidikan Politik DAP dalam satu kenyataan, sepertti di bawah.
Amalan waktu ini yang mana Perdana Menteri turut berperanan sebagai Menteri Kewangan mestilah dihentikan segera. Jika tidak, Malaysia akan terjejas di bawah seorang Menteri Kewangan “sambilan”. Ekonomi Malaysia bakal berdepan dengan pelbagai cabaran dan memerlukan seorang Menteri Kewangan sepenuh masa yang cekap untuk memandunya jauh daripada kemelut.
Dalam masa terdekat, ekonomi Malaysia berkemungkinan berdepan dengan cabaran berikut, terutamanya:
1) Potensi kemelesetan ekonomi
Pelbagai pemotongan subsidi (petrol, elektrik dan lain-lain) serta pengenalan kepada Cukai Barangan dan Perkhidmatan (GST) menekan permintaan domestik apabila semakin ramai rakyat biasa merungut tentang kenaikan harga.
Permintaan luar tidak mungkin meningkat begitu banyak disebabkan pasaran pekerjaan yang begitu lemah di Eropah dan Amerika Syarikat (dengan itu tidak mampu untuk menggunakan produk kita). Kesannya, berkemungkinan Malaysia akan menghadapi kemelesetan ekonomi.
2) Kesan penirusan Pelonggaran Kuantitatif
Tiada seorang pun di dari kerajaan membincangkan secara serius kesan penirusan Pelongaran Kuantitatif oleh Rizab Persekutuan AS ke atas Malaysia.
Adalah besar kemungkinan Dolar AS akan terus meningkat berbanding Ringgit dan pada masa yang sama kadar faedah akan naik. Apa yang menanti perniagaan dan ekonomi Malaysia secara lebih luas sekiranya kejadian itu berlaku?
3) Potensi gelembung hartanah
Terdapat tanda-tanda yang pasaran hartanah tidak semestinya mampan. Ketua pegawai eksekutif Kumpulan CIMB Datuk Seri Nazir Razak telah memberi amaran tentang potensi gelembung hartanah ruang pejabat di Kuala Lumpur sementara yang lain bimbang dengan kondominium-kondominium yang pesat dibangunkan di wilayah Iskandar.
Jika terdapat gelembung dan gelembung itu pecah, orang ramai tentu sekali terkesan dan institusi kewangan akan dipenuhi hutang yang tidak dapat dilunaskan.
Keadaan sedemikian adalah kompleks dan memerlukan seorang Menteri Kewangan sepenuh masa untuk memandu keluar dari kemelut.
Adalah melucukan untuk melihat bahawa Timbalan Perdana Menteri Tan Sri Muhyiddin Yassin yang juga Menteri Pelajaran kini mempengerusikan Jawatankuasa Kabinet mengenai Kos Hidup; seolah-olah kos sara hidup bukanlah sebahagian daripada portfolio ekonomi / kewangan.
Terlalu banyak watak di dalam bahagian ekonomi/kewangan kabinet tetapi tidak wujud suara memimpin yang menetapkan agenda jelas bagi keadaan ekonomi negara.
Watak itu termasuklah:
• Tan Sri Muhyiddin Yassin, Pengerusi Jawatankuasa Khas Kabinet Mengenai Kos Sara Hidup;
• Datuk Seri Ahmad Husni Mohamad Hanadzlah, Menteri Kewangan II;
• Datuk Ahmad Maslan, Timbalan Menteri Kewangan dan Tukang Sorak Kerajaan Nombor 1 untuk GST;
• Datuk Seri Idris Jala, Menteri di Jabatan Perdana Menteri dan Ketua Pegawai Eksekutif perunding ulung kerajaan iaitu Unit Pengurusan Prestasi dan Pelaksanaan (Pemandu);
• Datuk Seri Abdul Wahid Omar, Menteri di Jabatan Perdana Menteri yang bertanggungjawab untuk Unit Perancangan Ekonomi (EPU)
• Datuk Seri Mustapa Mohamad, Menteri Perdagangan Antarabangsa dan Industri
• Datuk Seri Hasan Malek, Menteri Perdagangan Dalam Negeri, Koperasi dan Hal Ehwal Pengguna
Senarai ini hanya menyenaraikan sebahagian saja.
Selain daripada Perbendaharaan (Kementerian Kewangan) dan EPU (di Jabatan Perdana Menteri), Pemandu seolah-olah telah memperoleh status ketua jurucakap Kerajaan terhadap ekonomi sejak 2010.
Malah, Majlis Ekonomi Kebangsaan telah ditubuhkan pada 2008 sebagai kabinet mini-ekonomi yang terdiri daripada Menteri-menteri utama UMNO dan birokrat atasan.
Datuk Seri Chua Soi Lek telah dimasukkan ke dalam Majlis Ekonomi pada November 2010 selepas saya membangkitkan perkara itu.
Terdapat juga Jawatankuasa Dasar Fiskal (FPC) yang baru ditubuhkan membuat keputusan mengenai pengurangan subsidi tanpa perbincangan penuh kabinet. FPC, menurut Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Razak, "memainkan peranan utama dalam mengukuhkan kewangan Kerajaan serta memastikan kemampanan fiskal dan kestabilan makro ekonomi pada jangka panjang."
Begitulah pecah-belahnya tadbir urus ekonomi di Malaysia.
Sejak Tun Daim Zainuddin melepaskan jawatannya dalam portfolio kewangan pada Jun 2001, portfolio Kewangan telah menjadi sebahagian portfolio Perdana Menteri Tun Dr. Mahathir Mohamad, Tun Abdullah Badawi, dan Datuk Seri Najib Razak. Kecuali buat seketika sewaktu Perdana Menteri Abdullah Badawi menyerahkan portfolio kewangan kepada timbalannya Najib pada 17 September 2008.
Amalan Perdana Menteri beperanan sebagai Menteri Kewangan adalah trend yang tidak sihat untuk ekonomi negara. Dan kumpulan tadbir urus ekonomi yang berpecah-belah dan kompleks petunjuk jelas kita mempunyai orang yang salah memegang tampuk Menteri Kewangan.
Masa telah tiba untuk melantik seorang Menteri Kewangan sepenuh masa untuk menerajui dasar ekonomi yang menyeluruh dan wajar. Kepimpinan adalah penting.
0 comments:
Post a Comment